open} - - 'Cause i'm slipping into the lava.

[laura]

[Jamie]

Özgü fietste hijgend richting de school, ze was een beetje heel erg laat, maar daar kon ze weinig aan doen, omdat ze zich verslapen had. Natuurlijk zouden ze daar geen genoegen mee nemen, maar toch vond Özgü dat het dus niet haar schuld was. Abi had haar best wakker kunnen maken, of haar vader. Maar die dachten 'aardig' te zijn en haar uit te laten slapen... Waarom deden ze dat niet in het weekend!? Özgü had door haar vader en broer een enorm pest humeur gekregen en fietste daarom ook chagerijnig door. Ze had gewoon een rode skinny aan met een rood shirtje met bretels erop aan. Ze vond Bertels onder de één of andere reden heel erg stoer en daarom droeg Özgü ze soms ook nog wel eens, maar nu zaten er op het shirtje al bertels en had ze dus geen echte aan. Ookal deed Öz dat soms ook nog wel...

In een razend tempo reed Özgü een bocht en dat was blijkbaar te hard waardoor Özgü slipte en op de grond viel, met haar fiets bovenop haar. "Auw..." kreunde ze en bleef een paar seconde op de grond liggen, voordat ze zich weer herinnerde dat ze te laat was en Özgü haar fiets van haar afhaalde en er weer opsprong. Snel bekeek ze zichzelf nog even in de ruit van een huis, terwijl ze weer ging rijden. Maar je zag amper dat ze was gevallen. Het meisje fietste net iets harder en zag de school al in zicht komen, zodat ze langzamer ging fietsen. Het was echt allemaal de schuld van Hasret en haar vader! Özgü knalde haar fiets in het fietsenhok en deed daar snel een slot omheen, zodat ze snel weg kon, maar haar sleutels vielen in de haast. "O verdomme!" schold ze op haar sleutels, waar nou net een fiets voorzat, zodat Özgü er niet goed bij kon..

[laura]

[Jamie]

Özgü had eindelijk haar sleutels te pakken wou net naar buiten lopen toen ze een jongen zag staan. Bruin haar en ze moest toegeven en vooral niet overdrijven; maar hij zag er echt goddelijk uit. (mijn nieuwe woordje ) Özgü knipperde even een paar keer met haar ogen, voordat ze reageerde. "Wát is er zo grappig?" vroeg ze aan hem, terwijl ze opeens helemaal geen haast meer had. Ze leunde tegen één van de andere fietsen en eigenlijk snapte ze ook niet echt waarom ze zo hard had gefietst. De bel was toch allang gegaan...

Met haar hand streek Özgü door haar bruine haar en ze keek de jongen met gefrondste wenkbrouwen aan. Ergens kende ze hem wel van, al kon ze niet op zijn naam komen, maar dat had ze wel vaker. Ze vergat gewoon snel namen, zonder dat ze er iets aan kon doen. Dan kwamen er mensen op haar aflopen, die dan wel háár naam wisten en die keihard riepen, terwijl Özgü bijna nooit een idee wie het was... Maargoed, nu moest ze even stoppen met staren naar de jongen voor haar, merkte ze, waarna Özgü snel haar blik afwende en haar sleutel in haar zilvere tas dropte, zodat ze iets te doen had terwijl ze op antwoord wachtte.

(Hmm.. Inderdaad Wie heeft dat verzonnen? Trek, trek... Ahum. Ik ben een beetje levenloos bezig sorry (A))

[laura]

[/i] te doen, ik lach alleen maar!``[/b] Zei Bentley terug op haar woorden.
Hij trok zijn beide wenkbrauwen even op en staarde haar wat doordringend aan. Hij hief zijn sigaret even een klein stukje op en tapte met een willekeurige vrije vinger de overgebleven as die er nog aan vast zat van af.
[/ul]

[Jamie]

Özgü schudde even Geïrriteerd haar hoofd, voordat ze antwoord gaf. "Oké, have fun.." Özgü draaide even met haar ogen en keek nogmaals in haar tas, terwijl ze langs hem heen liep naar school. Maar nadat ze een paar stappen gezet had liep ze weer terug naar Bentley, waar ze voor ging staan. "Heb jij by the way geen les?" Ze keek hem even vragend aan, waarna ze toch maar een paar stappen achteruit deed. Die rooklucht was echt, gewoon verschrikkelijk...

Özgü snapte echt niet hoe mensen die rook nou in konden ademen, dat leek haar dus echt hartstikke goor. Maar goed, ieder zijn eigen keuze's dan maar... Zij zou nooit gaan roken, of tenminste op dit momend nog niet. Het was ten eerste hartstikke slecht voor je en om telkens al die pakjes te kopen... Je geld zou er maar op van raken.