|
|
Post by lizzie on Aug 27, 2008 16:08:59 GMT 1
Met een diepe zucht gooide Sarah haar tas op de tafel. De persoon naast haar viel van schrik van zijn stoel. Sarah besteedde er geen aandacht aan en ging zitten.
Ze was kleddernat geworden van de regenbui, had barstende koppijn en had bovendien nog eens een likdoorn in haar voet. Haar humeur stond op standje onweer.
Met een soort van grom keek ze naar de jongen naast haar die per ongeluk zijn pen op haar tafel gooide. Hij pakte haastig zijn pen en verplaatste naar twee tafels verderop.
Met de grootste moeite van de wereld haalde Sarah haar boeken uit haar tas en legde ze op de andere tafel. Ze schoof de tas van tafel, die vervolgens met een haarde knal op de grond neerkwam. Ze schoof de boeken weer naar haar tafel en zat klaar om met de les te kunnen beginnen.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Sept 1, 2008 17:33:33 GMT 1
|
|
|
|
Post by lizzie on Sept 1, 2008 19:17:42 GMT 1
Met druipende haren deed Sarah haar boeken open. Ze keek naar de opgaven en zuchtte. Waarom moest ze nou juist vandaag wiskunde hebben? Ze had koppijn en kon zich totaal niet concentreren. Met haar laatste beetje concentratie richtte ze zich op de som in het boek. Ze bekeek hem voor een paar minuten. Ineens leken alle getallen wel runen en ze had geen flauw idee meer wat ze moest doen.
Ineens merkte ze dat er een jongen naast haar was gaan zitten. Ze kende de jongen niet, maar ze had ook niet meteen de drang om hem te leren kennen. Toen de jongen naar haar glimlachte, keek ze alleen maar chagerijnig terug. Toen richtte ze zich weer op haar boek. Nu leken de cijfers wel Chinees. En helaas kon Sarah geen Chinees. Haar hoofd bonkte als een gek. Ze drukte haar handpalmen tegen de zijkanten van haar hoofd en sloot haar ogen. Dit hielp allemaal niks. Met een lichte kreun sloeg ze het boek dicht en legde haar hoofd op de tafel. Ze had echt het gevoel alsof ze moest overgeven.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Sept 4, 2008 9:41:48 GMT 1
[/b] Merkte hij droogjes op. Je kon duidelijk horen dat hij de Nederlandse taal nog niet zó goed onder de knie had.[/ul] |
|
|
|
Post by lizzie on Sept 4, 2008 16:53:09 GMT 1
Sarah lag alleen maar op haar boek zonder ook maar iets te doen. Ze had totaal geen zin en voelde zich slechter dan ze zich ooit had gevoeld. Het enigste wat ze wilde, was een kop thee, liggen in een warm bed en slapen. Ze kneep haar ogen zo hard mogelijk dicht om de hoofdpijn ook maar enigzins te laten verdwijnen. Dit helpte echter voor geen meter en zorgde er ook nog eens voor dat haar ogen pijn deden. Ze voelde al gal achter in haar keel. Ze kreunde weer.
De stem van de jongen klonk als een hoge pijnlijke pieptoon. Toch begreep ze vaag wat hij zei. Ze tilde haar hoofd een stukje omhoog. Goh, zou je denken? Nee, hoor! Ik voel me príma! zei ze sarcastisch. Daarom zie ik er ook zo groen uit als...als...als iets dat groen is. Oh fijn nu kan ik ook niet meer normaal denken!zei ze halfgrommend. Haar hoofd bonkte nog harder en de gal kwam nu in vlagen omhoog. Sorry hoor, voel me echt klote. verontschuldigde Sarah. Waarom bied je je excuses aan? dacht Sarah tegen zichzelf. Normaal verontschuldigde zich nooit tegen iemand. Dat kwam vast doordat ze zich zo beroerd voelde.
|
|
|
|
Post by ×MeReL× on Sept 4, 2008 19:52:03 GMT 1
[/b] Mopperde T-Jay eerst tegen haar maar bekeek haar nog eens goed. "En je kunt goed aan je zien dat je je nogal klote voelt, of ziek of wat dan ook. Je ziet namenlijk helemaal bleek." Zei hij. Zonder aarzeling voelde hij ook even haar voorhoofd. "En je bent warm. Volgens mij ben je gewoon ziek." Merkte hij droog op. Hij sloeg vervolgens ook zijn tekstboek dicht en stapelde die op, alsof hij van plan was haar per direct weg te brengen. Niet dat hij haar kende.. Maar goed.[/ul] |
|
|
|
Post by lizzie on Sept 5, 2008 9:22:02 GMT 1
Toen de jongen doorpraatte, hoorde ze alleen een irritant hoog geluid met af en toe een gewoon woord er tussen. Ze voelde koortsvlagen over zich heen gaan en moest om de haverklap haar best doen om de gal weer naar beneden te slikken. Ze legde haar hoofd weer met een dreun neer en sloot haar ogen. De hoofdpijn werd nu gewoon bijna ondragelijk. Opzich was het ook niet zo gek dat Sarah zich slecht voelde. Ze had in geen weken meer normaal geslapen en laatst had ze ook nog een uur in de regen voor de deur gestaan omdat ze haar sleutel was vergeten.
Ziek! ving Sarah ineens op. Nee ik kan niet ziek zijn! zei ze zielig en wanhopig. Hierbij schoot ze zo snel omhoog dat ze bijna van haar stoel af viel van duizeligheid. Ze zag ineens allemaal zwarte vlekken. Ik kán niet ziek zijn, ik mág niet ziek zijn! zei ze paniekerig en bijna huilend van haar hoofdpijn. Ik heb vijf toetsen deze week! Vijf belangrijke toetsen! Ik kan niet zíek zijn! zei ze behoorlijk in paniek. Ik ben gewoon een beetje verkouden en heb hoofdpijn, dat is alles!Echt waar! zei ze tegen T-Jay alsof hij de dokter was die moest oordelen of ze ziek was of niet.
|
|
